Met het oog op de Ironman 70.3 ging ik het seizoen van start maar enkele maanden later heeft COVID-19 roet in het eten gegooid. Na dit nieuws was de motivatie verdwenen aangezien er geen doel meer was om naartoe te werken.
Na enkele weken ging het idee spelen om een marathon te lopen. Zo gezegd, zo gedaan, ingeschreven voor de marathon in Eindhoven op 11 oktober. Vol goede moed vatte ik de trainingen aan totdat het jammerlijke nieuws werd verspreid dat de marathon werd geannuleerd.
Toch wilde ik graag een doel hebben om naartoe te werken en bijgevolg heb ik de beslissing gemaakt om een marathon “op mezelf’ te lopen!
Met de op maat gemaakte schema’s van Brecht, ging de conditie in sneltempo op vooruit. Door de afwisseling in verschillende trainingen heb ik de perfecte voorbereiding gehad om een goede tijd neer zetten.Omdat het de eerste marathon was die ik ging lopen, werd er gemikt op 3 uur.
Op de wedstrijddag ging het droog blijven met veel wind dus de richttijd was vrij scherp. De insteek was traag beginnen om vervolgens in een “negative split” te eindigen. Naar gelang de kilometers vorderden ging het beter en beter en voelde ik dat ik sneller kon gaan.
Tot de laatste 5 km heb ik me gehouden aan het schema maar toen was het moment aangebroken om alles uit de kast te halen.