Het begon met een belofte aan Stevie van ooit zal ik wel eens de kust af lopen. Genoeg gezaagd aan mijn oren. Het was beslist, 31 jan 2021 gingen we hem lopen! 30km was mijn PR langste afstand… Wat nu.. Ik heb dit zo stil mogelijk proberen te houden om geen druk te voelen, maar voor mezelf wilde ik hem echt wel uitlopen! Ik moest dus toch een beetje een plan hebben.
Samen met mijn trainster, Julie, bekeken we wat we konden doen om me klaar te stomen zonder blessures. Ik was net hersteld van een achillespees blessure en mijn loopvolume was dus laag. Dit hebben we in een sneltempo opgekrikt zonder al te veel intensiteit, heel veel trage trainingen dus! Hierdoor heb ik een stuk minder gefietst.

(lees verder onder de foto)Image placeholder

Mental game?

Naast mijn trainingen wist ik dat het een mental game ging zijn, een marathon ging wel lukken maar 75km? Daarvoor was toch meer nodig dan enkel conditie. Ik ben op zoek gegaan naar een oplossing… en gevonden! Christopher de ultrarunner die we geïnterviewd hadden (klik hier voor interview ), kon ons wel naar de finish slepen. Hij was het gewend en daarenboven wist ik dat hij dit ook wilde doen. Win-win dus.
Goed gezelschap check, nu nog een aantal supporters. Net genoeg om een mental boost te krijgen. Hierdoor hadden we direct ook bevoorrading wat ideaal was, want eten en drinken op een ultra is een van de meest belangrijke dingen die er is. Als je niet of te weinig eet of drinkt merk je na een aantal minuten al hoe laat het is. Gelukkig heb ik al ervaring hiermee van het fietsen en kon ik dit gebruiken tijdens het lopen. Wat een geluk, want het was nodig! Hierbij heb ik de goede hulp gehad van Sanas om de juiste bars, gels en sportvoeding te nemen op het juiste moment. Ik heb hiermee wel al redelijk veel geëxperimenteerd waardoor ik redelijk hoog kan gaan in gr kh/h.

(lees verder onder de foto)Image placeholder

Big day:

Start
om 8h in Knokke. De eerste 20km waren snel afgelopen, zeker dank aan Jonas die een stukje meegelopen heeft. Regelmatig passeerden we een chemische fabriek en konden we goed lachen! #insider. Eerste bevoorrading aan 22km, Lies stond ready met ieder zijn individuele food box. Nog geen tekenen van vermoeidheid te bespeuren, maar we merkten wel op dat we wat te snel aan het lopen waren. We besloten om een stukje trager te lopen, wat een goeie beslissing was, want de volgende bevoorrading was pas op 46km. Wilde zeggen dat ik mijn eerste marathon toen gelopen had. Bij de 2de bevoorrading voelde ik het wel. Het begon fysiek door te wegen, maar mentaal zat alles nog goed en kon ik nog goed doorgaan! Ondertussen al een aantal supporters tegen gekomen, waarvoor dank! 50km mark, een echte ultra runner geworden!!! Nu begon het mentaal echt wel door te wegen en op het strand lopen begon moeilijk te worden… Het was hoog water, wat veel zacht zand betekende en dus veel kracht om er door te gaan. Gelukkig was Lucas er om de laatste 25km mee te lopen! We kwamen na een omleiding aan op de veerboot te Nieuwpoort en hebben lang moeten wachten, koud gekregen en erna geraakte ik moeilijker in gang. Plots had ik mijn 2de adem gevonden en ik vloog terug… jammer genoeg was er kort erna bevoorrading waardoor ik moest stoppen om te eten en drinken. Erna terug op het strand en uiteraard ging ik voor geen meter meer vooruit… de laatste 12km waren waarschijnlijk de lastigste kilometers dat ik ooit gedaan had… het was 12 km start to run, lopen gecombineerd met wandelen. Het was zwaar… MAAR we bleven doorzetten, niet stoppen blijven gaan, elke stap deed nu pijn maar de finish was in zicht!


(lees verder onder de foto)Image placeholder

Daar was de finish

74,6km… dit klinkt niet goed in de oren dus nog 400m gelopen, plots ging het terug… en yes 75km!! Nu was het genoeg, supporters bedanken, Christopher en Stevie bedanken voor de mooie dag! In de auto gekropen en ja je moest me eruit zien kruipen…

(lees verder onder de foto)Image placeholder

Image placeholder
(lees verder onder de foto)Image placeholder

Dagen erna

Jullie zien het beeld van een pinguïn, ja dat was ik… mijn benen kon ik geen 5cm opheffen, laat staan dat ik een trap op ging. Er hebben er veel gelachen!

(lees verder onder de foto)Image placeholder

Aanrader?

Ja en nee. Hiervoor moet je getraind zijn. Wat ik gedaan heb, zou ik elke atleet van mij afraden. Veel te snel opgebouwd, te weinig volume, niet gezond voor mijn lichaam! MAAR is het een aanrader? Zeker wel, mits de juiste begeleiding zoals die van Christopher. Hij is hier al meerdere jaren voor aan het trainen. Dan ben ik zeker dat dit veel verantwoorder is dan wat ik gedaan heb. Hierbij is het veel meer fun, je geniet van het lopen en je ziet wel een beetje af, maar niet in de mate dat ik de laatste 30km elke stap heb gevoeld dat ik heb gezet.
Is dit lastiger dan een Ironman? Geen idee, ik hoop jullie dit te kunnen vertellen 4 juli, dan plan ik mijn Ironman te Klagenfurt. (Ik hoop van wel!)

Één ding geleerd, beloof nooit meer iets aan Stevie!

Train ze goed! Hou jullie sterk! Wees verstandig!

Image placeholder